Του Λάμπρου Αθ. Τσουκνίδα
Εκτός από τον «κεραυνοβόλο πόλεμο» ο Λευτέρης Αυγενάκης -Νο 2, 3, 4 ή κάτι τέτοιο στη Ν.Δ., ως γραμματέας της- αποφάσισε να εκφράσει θεσμικά την αγάπη του κόμματός του στην αδιαμεσολάβητη λαϊκή συμμετοχή:
«Όχι, δεν αποθαρρύνουμε όσους θέλουν να διαμαρτυρηθούν αύριο (σ.σ.: χθες) για τη συμφωνία των Πρεσπών» είπε κλείνοντας το μάτι σε αυτούς οι οποίοι έσπευσαν να διαμηνύσουν πως δεν έχουν καμιά θέση στη Θεσσαλονίκη το ξενόφερτο σφυροδρέπανο, η κάνναβη και τα gay parade -αυτά γράφουν στις «νεομακεδονομαχικές» ανακοινώσεις, αυτά υποστηρίζει επομένως ο γραμματέας…
«Είμαστε κατά της βίας, αλλά υπέρ της ελευθερίας έκφρασης. Δεν ποινικοποιούμε τον πατριωτισμό, είναι δικαίωμα των πολιτών να εκφράσουν τη διαφωνία τους» συνέχισε (μιλώντας στο Νews 2/47) ο κ. Αυγενάκης και, αν πάρει κανείς κατά γράμμα τη δήλωσή του και ξεχάσει ποιος το λέει, τι άλλο έχει πει (και πόση βία έχουν ασκήσει αυτοί στους οποίους αναφέρεται), θα μπορούσε έως και να συμφωνήσει!
Ελεύθερη έκφραση και μη βία, τι καλύτερο! Θα ήταν ευχής έργο να το πίστευε πραγματικά η Ν.Δ. και να το εξέφραζε παντού. Ας πούμε και στη διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης… Φευ, εκεί ακούσαμε -από τον Κώστα Τζαβάρα- να αντικρούει τις προτάσεις για ενίσχυση της λαϊκής συμμετοχής ως αποφάσεις που «κολακεύουν τον λαό», αποτελώντας μάλιστα «σύστημα ή παρασύστημα αμεσοδημοκρατικών ρυθμίσεων»…
Ακούσαμε τον πρώτο αντιπρόεδρο -καλυμμένο πρόεδρο- Άδωνι Γεωργιάδη να δηλώνει πως «τα δημοψηφίσματα είναι ανοικτά σε κάθε είδους λαϊκισμό», υποστηρίζοντας μάλιστα πως «άρχισαν τα δημοψηφίσματα στην Ευρώπη και πάντα έχανε η σωστή πλευρά»…
Θα πει κανείς ότι εδώ έφτασε ο έγκριτος καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου -και στενός πολιτικός φίλος του Αντώνη Σαμαρά- Ευάγγελος Βενιζέλος να χαρακτηρίζει «διαρκή αμφισβήτηση της νομιμοποίησης της Βουλής» την κινητοποίηση της κοινωνίας για συλλογή υπογραφών για προκήρυξη δημοψηφίσματος. Τι να περιμένει κανείς από τους «ορίτζιναλ»;..
Όταν η Ν.Δ. -και οι συνοδοιπόροι της, αυτοί που θεωρούν ότι η συγκέντρωση του Αλ. Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη είναι… αντισυγκέντρωση στο συνέδριο της Ν.Δ. στην Αθήνα- μιλά για ελευθερία έκφρασης και δικαίωμα στη διαμαρτυρία, εννοεί μία και μόνο μορφή έκφρασης και ενός και μόνο πολιτικού στίγματος διαμαρτυρία.
Η Ν.Δ. νιώθει -και το δείχνει- αλλεργία σε οποιαδήποτε έκφραση της κοινωνίας δεν αποδέχεται τον νεοφιλελεύθερο μονόδρομο. Και προκειμένου να το πετύχει δεν διστάζει να ανεχτεί, να τροφοδοτήσει, να στηριχθεί σε ό,τι πιο μαύρο έχει γεννήσει ο προηγούμενος αιώνας. Διότι, όπως είπε και πάλι χθες ο κ. Αυγενάκης: «Δεν αντέχουμε άλλο αριστερό ηθικό πλεονέκτημα»!
